Ogólne pytania

1. Czym jest preprint?
2. Czy preprinty są kompatybilne z czasopismami naukowymi?
3. Czy preprint może pomóc w publikacji manuskryptu w czasopimie naukowym?
4. Dlaczego ludzie używają preprintów? Jaka jest ich wartość?
5. Co jest preprintem i kiedy powinienem przesłać swoją pracę jako preprint?
6. Jako czasopismo, instytucja lub instytucja finansująca, czy musimy uruchomić serwer preprintów?
7. Jako czasopismo, jak możemy upewnić się, że jesteśmy otwarci na przyjęcie zgłoszeń preprintów?
8. Czy preprinty współpracują z podwójnie ślepą recenzją?
9. Czy organizacje fundujące naukę i komitety rekrutacyjne uwzględniają preprinty?
10. Dlaczego publikować artykuł, jeśli praca jest już preprintem?
11. Gdzie mogę znaleźć preprinty? Czy preprinty zostaną zintegrowane z PubMed lub podobną usługą?
12. Gdzie odbywa się komentowanie preprintów?
13. Jaki jest wpływ komentarzy do preprintów?
14. Jakie są główne argumenty przeciwko preprintom lub możliwe niezamierzone konsekwencje?
15. Jakie są serwery preprintów w dziedzinie biologii?
16. Bez recenzji naukowej, jak mogę dowiedzieć się, czy preprint ma błędy?
17. Czy preprinty ustalają pierwszeństwo?
18. Jak powinienem cytować preprint w publikacji naukowej?
19. Czy preprinty są dostepne w formacie Otwartego Dostępu/Open Access?
20. Co się stanie, jeśli nieprawidłowe informacje zostaną szeroko rozpowszechnione publicznie?
21. Czy mogę opublikować preprint, jeśli chcę opatentować wyniki moich badań?

Przesyłanie preprintów do serwerów preprintów

1. Na co powinienem zwrócić uwagę przed opublikowaniem preprintu?
2. Jak powinienem przygotować swój preprint przed kliknięciem przycisku “Prześlij”?
3. Czy mogę wysłać manuskrypt do kilku serwerów preprintów?
4. Które czasopisma naukowe akceptują preprinty?
5. Jaką licencję powinienem wybrać dla mojego preprintu?
6. Czy preprint różni się od zgłoszenia do czasopisma naukowego?
7. Kiedy powinienem opublikować preprint?
8. Czy muszę przekazać wszystkie informacje dotyczące sposobu wykonania pracy (np. wszystkie metody)?
9. Co z udostępnianiem danych, kodu i reagentów opisanych w preprincie?
10. Czy wspólne zgłaszanie artykułów z różnych laboratoriów jest możliwe?
11. Co zrobić, jeśli chcę dokonać zmian w swoim preprincie?
12. Co zrobić, jeśli chcę wycofać mój preprint?
13. Co zrobić, jeśli zostałem “wyprzedzony/scooped” przez inną publikację, która pojawiła się w czasopiśmie naukowym lub serwerze preprintów? Czy powinienem przesłać preprint?

“Scooping”

1. Wprowadzenie do Najczęściej Zadawanych Pytań na temat “wyprzedzania/scooping.”
2. Przemyślenia Paula Ginsparga, założyciela arXiv, na temat “wyprzedzania/scooping.”
3. Czy preprinty mogą pomóc w przypadkach niezamierzonego “scoopingu” (dwie grupy pracują nad tym samym problemem; praca jednej grupy pojawia się pierwsza)?
4. Jak preprinty mogą pomóc we współpracy między konkurencyjnymi grupami?
5. Czy mogę mieć pecha i zostać “scooped” podczas samego procesu publikacji, podczas ustalania pierwszeństwa?
6. Czy mój preprint będzie widoczny? Jak mogę dowiedzieć się, czy moja praca nie jest cytowana, ponieważ została niesłusznie zignorowana, czy dlatego, że inni naukowcy po prostu nie przeglądają preprintów?
7. Czy preprinty doprowadzą do licznych, niskiej jakości publikacji, których celem jest tylko uniknięcie “scoopingu” i roszczenie sobie pierwszeństwa?
8. Czy moje zgłoszenie do czasopisma naukowego może zostać “scooped” przez pojawienie się preprintu z innego zespołu, co spowoduje odrzucenie mojego artykułu przez redakcję?
9. Czy preprinty mogą pomóc zapobiec “scoopingowi” prezentacji na konferencjach?
10. Czy mój preprint umożliwi moim konkurentom dogonienie mnie?

Czym jest preprint?

Preprint to naukowy manuskrypt dodany przez autorów na publiczny serwer. Preprint zawiera dane i metody, ale nie został jeszcze zaakceptowany przez czasopismo naukowe. Podczas gdy niektóre serwery przeprowadzają krótkie kontrole jakości (dla bardziej szczegółowych informacji na temat praktyk poszczególnych serwerów, zobacz asapbio.org/preprint-servers), manuskrypt autora jest zazwyczaj udostępniany online w ciągu jednego lub dwóch dni bez recenzji przez specjalistów i może być dostępny (a także ewentualnie tłumaczony, ponownie publikowany lub wykorzystywany w inny sposób, zależnie od licencji) bezpłatnie przez każdego na świecie. Większość serwerów preprintów obsługuje wersjonowanie, czyli publikowanie zaktualizowanych wersji artykułów na podstawie opinii i/lub nowych danych. Jednak większość serwerów przechowuje wcześniejsze wersje preprintów, które zazwyczaj nie mogą zostać usunięte, aby zachować historię zmian. Preprinty pozwalają naukowcom bezpośrednio kontrolować rozpowszechnianie swojej pracy w światowej społeczności naukowej.

Czy preprinty są kompatybilne z czasopismami naukowymi?

Tak. Zarówno preprinty, jak i artykuły w czasopismach naukowych umożliwiają naukowcom rozpowszechnianie wyników swoich badań w społeczności badawczej. Prepriny i artykuły w czasopismach naukowych uzupełniają się nawzajem, przy czym preprinty dają możliwość rozpowszechniania w wczesnym stadium.

W większości przypadków ta sama praca zamieszczona jako preprint jest również przesyłana do recenzji w czasopiśmie naukowym. W ten sposób preprinty (szybkie, ale niezweryfikowane przez recenzentów) i publikacja w czasopiśmie naukowym (wolniejsza, ale potwierdzona poprzez recenzje) funkcjonują równolegle jako system komunikacji dla badań naukowych.

W wielu dziedzinach większość czasopism naukowych pozwala na publikowanie i cytowanie preprintów. Aby poznać politykę preprintów, można sprawdzić SHERPA/RoMEO, Transpose lub listę czasopism akademickich według polityki dotyczącej preprintów na Wikipedii. Jednak przed przesłaniem manuskryptu zawsze sprawdź na stronie czasopisma, czy nie było ostatnio zmian lub subtelnych niuansów dotyczących ich polityki.

Czy preprint może pomóc w publikacji manuskryptu w czasopimie naukowym?

Wiele serwerów preprintów jest zintegrowanych z jednym lub większą liczbą czasopism naukowych, co umożliwia jednoczesne przesłanie pracy zarówno na serwer z preprintami, jak i do czasopisma naukowego. Można zobaczyć te integracje w Katalogu Serwerów Preprintów.

Serwery preprintów mogą również służyć jako “rynek” dla redaktorów czasopism naukowych, którzy zapraszają do składania prac do swoich czasopism. PLOS Genetics ma “redaktorów preprintów“, opisanych w tym artykule. Proceedings of the Royal Society B mają również zespół redakcyjny preprintów. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na naszej stronie poświęconej politykom i praktykom czasopism naukowych.

Komentarze na temat preprintów (zarówno na stronie preprintu, w mediach społecznościowych, jak i na stronach takich jak preLights, PREreview czy Peer Community In) mogą pomóc autorom w ulepszeniu ich artykułu i mogą być wykorzystane w procesie recenzji w czasopiśmie naukowym. Na przykład, PLOS testuje program, w ramach którego autorzy mogą zdecydować się na uwzględnienie komentarzy umieszczonych na serwerach preprintów przez redaktorów wraz z tradycyjnie przesyłanymi recenzjami. Platforma Review Commons (współpraca między ASAPbio i EMBO) umożliwia autorom publikację referowanego preprintu, który można również przesłać do czasopism współpracujących z platformą.

Dlaczego ludzie używają preprintów? Jaka jest ich wartość?

Ponieważ publikacja w czasopiśmie naukowym może trwać długo, a proces recenzji jest nieprzewidywalny, preprinty zapewniają mechanizm szybkiego komunikowania badań z naukową społecznością. Jest to korzystne dla nauki jako całości, ponieważ szerzenie nowej wiedzy lub technik prowadzi do nowych odkryć. Istnieją jednak konkretne korzyści dla naukowca korzystającego z preprintów, o których część jest opisana poniżej. Wiele z tych punktów zostało także wyrażonych w komentarzu w czasopiśmie Science Magazine (20 maja 2016 roku).

• Przyspieszenie szerzenia informacji o bieżącej pracy, gdy aktualne informacje są szczególnie wartościowe (np. pandemia COVID-19 – zobacz źródło ASAPbio na temat COVID-19 i preprintów).
• Dowód na produktywność i osiągnięcia. Preprint zapewnia agencjom finansującym i komitetom awansowym publiczny dowód Twoich najnowszych osiągnięć, co jest istotne dla ich podejmowania decyzji.
• Zwiększenie widoczności i uwagi. Umieszczenie preprintu zwiększa zainteresowanie w mediach społecznościowych i cytowania (Serghiou 2018, Fraser 2019, Fu 2019). Promuje także zaproszenia na konferencje, ponieważ organizatorzy często szukają najnowszych prac niepublikowanych w czasopismach naukowych.
• Informacje zwrotne dotyczące Twojej pracy. Możesz przesłać link do swojego publicznego preprintu do innych naukowców i poprosić o komentarze. Czasami naukowcy mogą skontaktować się z Tobą przez e-mail lub poprzez komentarz na serwerze. Te rodzaje interakcji i opinie mogą pomóc Ci w ulepszaniu końcowej publikacji w czasopiśmie naukowym poza dwoma lub trzema anonimowymi naukowcami, którzy recenzują Twój artykuł dla czasopisma.
• Ustanowienie pierwszeństwa odkryć i pomysłów. Preprinty są głównym mechanizmem szerzenia prac naukowych i ustalania pierwszeństwa w społeczności nauk fizycznych, i przewidujemy, że ten trend się także rozwija w biologii (zobacz projekt dokumentu z ostatniego spotkania ASAPbio i artykuł eLife autorstwa Vale’a i Hymana).
• Potencjał dla wcześniejszego rozwoju nowych współprac. Kiedy Twoja technika lub wyniki są w domenie publicznej, mogą pojawić się nowe interakcje, które mogą posunąć Twoją pracę do przodu.
• Darmowy dostęp do Twojej pracy. Twoje badania są udostępniane wszystkim naukowcom bez wymogu subskrypcji lub opłat narzucanych przez czasopisma.

Co jest preprintem i kiedy powinienem przesłać swoją pracę jako preprint?

Preprint to zazwyczaj ten sam manuskrypt, który jest przesyłany do czasopisma naukowego, chociaż inne rodzaje informacji, które obecnie są trudne do opublikowania (np. Negatywne wyniki) również mogą być udostępniane. Proszę zobaczyć pozwiązane pytania w sekcji “Przesyłanie preprintów.”

Jako czasopismo, instytucja lub instytucja finansująca, czy musimy uruchomić serwer preprintów?

Wiele wydawców uruchomiło swoje własne serwery preprintów (w tym Under Review Wiley, wykorzystanie usługi Research Square In Review przez Springer Nature i preprints.org MDPI).

Jednak nie ma potrzeby, aby czasopismo uruchamiało swój własny serwer preprintów, ponieważ istnieje wiele repozytoriów, które mogą spełnić tę funkcję. Dla listy serwerów istotnych dla nauk przyrodniczych i ich cech, zobacz Katalog Serwerów Preprintów.

Jako czasopismo, jak możemy upewnić się, że jesteśmy otwarci na przyjęcie zgłoszeń preprintów?

Zaprojektujcie klarowną i wszechstronną politykę dotyczącą preprintów i zawrzyjcie ją w Instrukcjach dla Autorów. Możecie rozważyć takie elementy jak:

• Jaką wersję manuskryptu można opublikować? Pierwsza wysłana wersja, po recenzji, wszystkie wersje (włącznie z postprintami), itp.
• Jakie licencje dotyczące preprintów są akceptowane?
• Czy preprinty mogą być cytowane na liście literatury?
• Czy autorzy mają dowolność w wyborze serwera do publikacji?
• Z jakiego rodzaju mediami autorzy mogą lub powinni współpracować?
• Czy oferujecie jakąś politykę ochrony przed byciem “scooped” i zapewnijącą pierwszeństwo publikacji, tak jak oferują to czasopisma EMBO Journal, eLife i PLOS Biology?

Dla przykładowych polityk dotyczących preprintów zobaczcie eLife, PLOS i Nature Research.

Idealnie byłoby gromadzić informacje o preprintach (takie jak DOI lub inny identyfikator) podczas wysyłania manuskryptu. Rozważcie integracje technologiczne z serwerami preprintów, aby ułatwić transfer manuskryptów (np. B2J i/lub J2B dla bioRxiv i medRxiv, protokół SWORD do połączenia z PKP’s OPS, itp.).

Czy preprinty współpracują z podwójnie ślepą recenzją?

Proces recenzji jest uważany za “podwójnie ślepy”, jeśli ani autorzy, ani recenzenci nie są świadomi tożsamości drugiej strony. Choć jest to stosunkowo rzadkie w naukach przyrodniczych, bardziej powszechne jest to w naukach społecznych i humanistycznych. Podwójnie ślepia recenzja jest jednym ze sposobów na zmniejszenie wpływu uprzedzeń w procesie recenzji, które mogą obejmować uprzedzenia względem kobiet będących autorami korespondencyjnymi (zauważone w badaniach czasopism Frontiers, eLife i AGU) lub uprzedzenia na korzyść autorów z sieci współpracowników recenzenta. Dla czasopism i dyscyplin, które stosują podwójnie ślepią recenzję, jest to ważna część procesu recenzji.

Jednak podwójnie ślepia recenzja nie jest w stanie wyeliminować wszystkich uprzedzeń, ponieważ wiele decyzji leży w gestii redaktorów, a także wielu recenzentów potrafi odgadnąć tożsamość autorów. Jak podsumowała Hilda Bastian: “Wysoka stopa niepowodzenia zanonimizowania tożsamości [w 8 badaniach]: średnie stawki niepowodzeń wynosiły od 46% do 73% (chociaż w jednym czasopiśmie w jednym z badań wyniosła tylko 10%). ” Na wskaźnik niepowodzenia zanonimizowania tożsamości może mieć również wpływ, jak konsekwentnie autorzy utrudniają identyfikację w manuskrypcie, na przykład przez odniesienie do wcześniejszych prac.

Preprinty mogą utrudnić zachowanie zasłonięcia tożsamości. Obecnie żaden serwer preprintów nie umożliwia anonimowego publikowania; zrobienie tego mogłoby naruszyć wiele korzyści wynikających z preprintów, takich jak widoczność i uznanie, oraz stwarzać wyzwania związane z etycznymi wymogami. COPE odradza publikowanie preprintów pod pseudonimem z podobnych powodów. Niemniej jednak istnieje wiele innych źródeł informacji, które mogą utrudnić zasłonięcie tożsamości. Na przykład ogłoszenia seminariów, abstrakty lub programy konferencji, czy wpisy na mediach społecznościowych mogą być wyszukane w sieci. Oczekuje się jednak, że recenzenci uczestniczący w podwójnie ślepym procesie recenzji nie będą próbowali odkrywać tożsamości autorów manuskryptu i zrzekną się recenzowania prac autorów, których znają.

Oznacza to, że wczesna widoczność pracy może zarówno naruszać integralność procesu podwójnie ślepej recenzji (jeśli recenzenci ignorują prośby o unikanie prób identyfikacji autorów), jak i utrudniać znalezienie odpowiednich recenzentów. Choć preprinty mogą ten proces utrudniać, nie jest to problem wyłącznie z nimi związany.

Czy organizacje fundujące naukę i komitety rekrutacyjne uwzględniają preprinty?

Śledzimy polityki zarówno organizacji fundujących naukę (w tym NIH, HHMI, Wellcome, MRC, HFSP, CZI, CIHR, Simons, EMBO, Helmsley, Cancer Research UK i BBSRC), jak i uniwersytetów, które rozważały preprinty w procesach oceny (w tym UC Davis, NYU, UCSC, UT Austin i Rockefeller University).

Na przykład, 24 marca 2017 roku amerykańskie NIH wydało NOT-OD-17-050, który wyjaśnia, że “NIH zachęca badaczy do korzystania z produktów pośrednich badań, takich jak preprinty”, które mogą być “cytowane w dowolnym miejscu, gdzie inne produkty badawcze są cytowane”. Więcej szczegółów można znaleźć w następnym wpisie na blogu NIH.

W Wielkiej Brytanii preprinty stanowią ważne wyniki badawcze dla REF2021.

Niektóre organizacje fundujące naukę (CZI, MJFF i Aligning Science Against Parkinson’s) wymagają preprintów. W 2021 roku Wellcome rozpocznie wymaganie preprintów w przypadku “znaczących korzyści dla zdrowia publicznego.”

Dlaczego publikować artykuł, jeśli praca jest już preprintem?

W obecnym systemie nagradzania, publikacje w czasopismach odgrywają ważną rolę w zdobywaniu finansowania i awansach. Z tego powodu ogromna większość preprintów będącymi pracami badawczych z dziedziny fizyki (tj. tych, które nie są materiałami konferencyjnymi, pracami przeglądowymi itp.) jest publikowana w czasopismach naukowych (zobacz slajd 13 w prezentacji Paula Ginsparga), nawet jeśli praca w danej dziedzinie zazwyczaj jest najpierw prezentowana i omawiana jako preprint.

Jednak czasopisma oferują wiele usług mających na celu poprawę i potwierdzenie wartości pracy, które są pracochłonne:

• Czasopisma zapewniają infrastrukturę dla procesu recenzji i kontroli jakości. Recenzje wykonane podczas procesu publikacji w czasopismach są obecnie uważane za złoty standard w procesie walidacji, pomimo swoich niedoskonałości.
• Wiele czasopism oferuje usługi korekty językowej i inne usługi, które poprawiają wersję oficjalną (Version of Record).
• Widoczność pracy jest promowana przez szerokie grono czytelników czasopism lub dodatkowe funkcje czasopisma (podsumowania, perspektywy, koordynację komunikatów prasowych itp.).
• Artykuł może ulec poprawie poprzez rewizje i korekty redakcyjne.
• Czasopismo może zapewnić pewność, że autorzy przestrzegają standardów dziedziny dotyczących deponowania danych w bazach, ujawniania konfliktów interesów i innych kwestii.

Gdzie mogę znaleźć preprinty? Czy preprinty zostaną zintegrowane z PubMed lub podobną usługą?

Europe PMC rozpoczęło indeksowanie preprintów w lipcu 2018 roku. Preprinty są również indeksowane w narzędziach wyszukiwania, takich jak Google Scholar, PrePubMed i OSF preprints.

1 czerwca 2020 roku NCBI ogłosiło pilotażowe wprowadzenie preprintów finansowanych przez NIH do PubMed Central, począwszy od pierwszej fazy, dotyczącej preprintów związanych z COVID-19.

Gdzie odbywa się komentowanie preprintów?

Wiele serwerów, w tym bioRxiv, obsługuje funkcję komentowania (szczegóły znajdują się w sekcji “inne funkcje” w Katalogu Serwerów Preprintów). Artykuły są również omawiane na Twitterze oraz na niezależnych stronach i usługach, takich jak PubPeer, PreLights i PREreview (dodatkowe projekty można znaleźć na stronie ReimagineReview).

Jaki jest wpływ komentarzy do preprintów?

Otwarta dyskusja jest główną potencjalną korzyścią wynikającą z korzystania z preprintów i może pomóc autorom, czytelnikom, recenzentom i innym osobom na różne sposoby.

Aby złagodzić potencjalne skutki nieprofesjonalnych komentarzy, wiele serwerów moderuje swoje sekcje komentarzy. Jednak wszyscy zainteresowani, w tym autorzy i czytelnicy, mogą odegrać rolę w promowaniu konstruktywnych komentarzy. Zalecamy stosowanie zasad FAST (Focused, Appropriate, Specific, Transparent – Skoncentrowane, Odpowiednie, Konkretne, Przejrzyste). Więcej informacji można znaleźć w naszych Najczęściej Zadawanych Pytaniach na temat publicznej opinii na temat preprintów.

Jakie są główne argumenty przeciwko preprintom lub możliwe niezamierzone konsekwencje?

Następujące kwestie zostały podniesione jako możliwe negatywne konsekwencje preprintów:

• W formie preprintu mogą być publikowane niskiej jakości dane, których inni nie mogą odtworzyć.
• Naukowcy będą pochopnie publikować dane, aby zdobyć pierwszeństwo i uzyskać uznanie.
• Naukowcy mogą próbować “podkraść moje badania”, jeśli opublikuję preprint.
• Dziennikarze i inni niespecjaliści mogą wykorzystywać wyniki nie będąc świadomymi tymczasowego charakteru artykułów.

Niskiej jakości publikacje, brak powtarzalności uzyskanych wyników i “wyprzedzanie/scooping” są już problemami systemu czasopism naukowych, ale nie ma obecnie dowodów na to, że sytuacja pogorszy się z preprintami. Większość tych kwestii (z wyjątkiem badań na ludziach) została przetestowana w badaniach fizycznych i nie zostały potwierdzone w przypadku arXiv; nie ma również żadnych wskazań na to, że te problemy pojawiają się w preprintach z dziedziny biologii. Zobacz pytania i odpowiedzi na temat “wyprzedzanie/scooping”, przedstawione przez Paula Ginsparga, założyciela arXiv.

W praktyce te tendencje są łagodzone przez potężną siłę napędową naukowców, jaką jest rozwijanie i utrzymanie dobrej reputacji w społeczności naukowej. Reputacja jest najważniejszym czynnikiem dla rozwoju trwałej kariery w nauce. Nawet naukowcy, którzy wyrażają powyższe obawy, gdy zostaną zapytani, czy mogliby być skłonni postępować w taki sposób, natychmiast odpowiadają “nie”. W niektórych przypadkach niskiej jakości badania lub badania, których wyników nie można powtórzyć mogą być zauważone przez społeczność naukową i skorygowane przed ostateczną publikacją w czasopiśmie.

Należy zauważyć, że preprinty są uważane za publiczne ujawnienie w kwestii opatentowania. Patrz “Czy mogę opublikować preprint, jeśli chcę opatentować swoje prace?” poniżej.

Jakie są serwery preprintów w dziedzinie biologii?

Istnieje wiele opcji. bioRxiv stale rośnie w liczbe preprintów publikowanych miesięcznie od 2014 roku, a niedawno uruchomiony Research Square (zasilany przez usługę In Review używaną przez Springer Nature) dynamicznie się rozwija. medRxiv jest siostrzanym serwerem bioRxiv, na którym publikowane są preprinty związane z tematyką kliniczną. Każdy serwer różni się zakresem dyscyplin, politykami selekcji i wycofywania oraz funkcjami technologicznymi. Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź Katalogu Serwerów Preprintów.

Bez recenzji naukowej, jak mogę dowiedzieć się, czy preprint ma błędy?

Nie można tego jednoznacznie stwierdzić i należy mieć świadomość, że preprint może zawierać błędy. Jednakże, powinieneś zachować podobną czujność wobec publikacji w czasopismach naukowych, ponieważ recenzje często nie zauważają istotnych wad i błedów w artykułach.

Komentarze ekspertów z danej dziedziny, zarówno w sekcji komentarzy na serwerze preprintów, na stronach zewnętrznych recenzji, jak i w mediach społecznościowych, mogą pomóc w umieszczeniu wyników w odpowiednim kontekście.

Czy preprinty ustalają pierwszeństwo?

W społeczności fizyków, preprinty opublikowane na arXiv jednoznacznie ustalają pierwszeństwo odkrycia, ponieważ mają datę publikacji, są publicznie dostępne i szeroko cytowane (więcej na temat arXiv można przeczytać w wypowiedziach Paula Ginsparga na temat “scooping”). Artykuł na temat pierwszeństwa w dziedzinie nauk przyrodniczych autorstwa Rona Vale’a i Tony’ego Hymana ukazał się w czasopiśmie eLife.

Jak powinienem cytować preprint w publikacji naukowej?

Większość czasopism naukowych pozwala na cytowanie preprintów na liście literatury cytowanej w artykule, podobnie jak w przypadku artykułów naukowych. NIH zaleca format cytowania preprintu, który wyraźnie określa status pracy jako preprintu i zawiera jego DOI. ArXiv nie używa DOI, ale posiada swój własny system trwałego identyfikatora.

Czy preprinty są dostepne w formacie Otwartego Dostępu/Open Access?

Chociaż wszystkie serwery preprintów związane z naukami przyrodniczymi obecnie umożliwiają czytelnikom bezpłatny dostęp do tekstu, wiele preprintów nie spełnia pierwotnej definicji otwartego dostępu, która pozwala na redystrybucję i ponowne wykorzystanie. Aby umożliwić te funkcje, autorzy mogą wybrać licencję Creative Commons. Więcej informacji znajduje się w naszym przewodniku dotyczącym licencjonowania preprintów. Ponadto niektóre serwery preprintów wymagają rejestracji czytelników przed korzystaniem z nich (patrz pole “Rejestracja czytelników” w Katalogu Serwerów Preprintów).

Co się stanie, jeśli nieprawidłowe informacje zostaną szeroko rozpowszechnione publicznie?

Istnieją uzasadnione obawy, że serwery preprintów mogą stać się miejscem publikowania i dostarczania pewnej walidacji dla “pseudonauki”, niskiej jakości wyników badań lub nawet prac, które stwarzają poważne problemy etyczne lub dotyczące bezpieczeństwa narodowego.

Wiele serwerów preprintów przeprowadza kontrolę artykułów przed opublikowaniem. ArXiv spotkał się z tego rodzaju problemami w przypadku nauk o klimacie i w dużej mierze zdołał zablokować lub złagodzić próby propagowania dezinformacji.

Ponieważ potencjalny wpływ na zdrowie publiczne związany z artykułami o zdrowiu publicznym zwiększa niebezpieczeństwo publikacji mylących informacji, medyczny serwer preprintów medRxiv przeprowadza bardziej rygorystyczną selekcję niż bioRxiv. Pomimo niebezpieczeństw związanych z dystrybucją informacji związanych z medycyną przed dokonaniem recenzji naukowej, serwer ten odegrał istotną rolę w zwiększaniu widoczności ważnych badań dotyczących COVID-19 i opinii na ich temat, co przyczyniło się do odpowiedzi na pandemię. Zobacz zasoby ASAPbio na temat preprintów w kontekście COVID-19.

Ponadto, niektóre serwery preprintów wyświetlają ostrzeżenia na górze każdego artykułu, aby jasno określić, że preprinty nie zostały zweryfikowane w procesie recenzji naukowej. W rzeczywistości, znacznie bardziej szkodliwe może być przekazywanie dezinformacji za pośrednictwem czasopisma naukowego, które jest niejako zatwierdzone przez społeczność naukową (przykładem może być publikacja w poważnym czasopiśmie medycznym sugerująca związek szczepionek z autyzmem).

Wiele serwerów preprintów posiada również zasady dotyczące całkowitego usunięcia treści z powodów etycznych lub prawnych. Przeciek danych osobowych z serwisu randkowego OKCupid pod naukowym pretekstem stanowi przykład takiego zachowania.

Aby uzyskać więcej informacji na temat selekcji, wycofywania/usuwania i zastrzeżeń, zobacz Katalog Serwerów Preprintów.

Czy mogę opublikować preprint, jeśli chcę opatentować wyniki moich badań?

Preprinty, podobnie jak artykuły w czasopismach naukowych, są uważane za publiczne ujawnienie, co może mieć wpływ na zgłoszenie patentowe. Dlatego jeśli zamierzasz złożyć wniosek o opatentowanie pracy opisanej w preprincie, omów tę sytuację z biurem transferu technologii przed opublikowaniem preprintu.

Na co powinienem zwrócić uwagę przed opublikowaniem preprintu?

Przed opublikowaniem preprintu zalecamy wykonanie następujących kroków:

• Sprawdź zasady czasopism naukowych dotyczące czasu i miejsca publikacji preprintów.
• Wybierz serwer preprintów. Weź pod uwagę widoczność, zalecenia organizacji fundujących naukę i funkcje, takie jak przechowywanie i indeksowanie, które są katalogowane w Katalogu Serwerów Preprintów.
• Wybierz licencję.
• Uzyskaj zgodę wszystkich autorów na publikację preprintu. Skorzystaj z zasobów w Preprint Info Center (w tym z Najczęściej Zadawanych Pytań), aby odpowiedzieć na ewentualne pytania.
• Prześlij kod/dane/materiały, które chcesz udostępnić, do odpowiednich repozytoriów.
• Opublikuj preprint!
• Zachęcaj do udzielania opinii za pomocą mediów społecznościowych lub poczty elektronicznej.

Jak powinienem przygotować swój preprint przed kliknięciem przycisku “Prześlij”?

Przygotuj swój manuskrypt tak starannie, jakbyś robił to dla zgłoszenia do czasopisma naukowego, a może nawet bardziej starannie. W bioRxiv wszystkie przesłane wersje są przechowywane i mogą być oglądane.

W przeciwieństwie do zgłoszenia do czasopisma naukowego, które zostanie ocenione tylko przez dwóch lub trzech anonimowych recenzentów, twój opublikowany preprint jest publiczny, a społeczność naukowa będzie mogła ocenić Twoją pracę od razu. Dlatego upewnij się, że Twój preprint spełnia wymagania dotyczące rygoru i jakości, które stawiasz sobie lub swojemu laboratorium. Dobrze skonstruowany preprint pomoże budować Twoją reputację naukową. Natomiast pochopnie wysłany preprint zawierający błędy naukowe (lub nawet błędy gramatyczne) może być szkodliwy. Redaktor i recenzenci mogą pomóc w poprawieniu błędów jako część usług związanych z opublikowaniem w  czasopiśmie naukowym, jednak w przypadku preprintu obowiązek kontroli jakości spoczywa na autorach. Zalecamy, aby autorzy dokonujący zgłoszenia przeprowadzili rygorystyczny proces wewnętrznej oceny, który może obejmować członków laboratorium lub naukowców spoza Twojego laboratorium.

Upewnij się również, że lista autorów odpowiednio uznaje wkład współpracowników, tak jak to robisz w przypadku artykułu w czasopiśmie naukowym lub zgłoszenia abstraktu na konferencję.

Czy mogę wysłać manuskrypt do kilku serwerów preprintów?

Publikowanie na kilku serwerach preprintów może sprawiać trudności zarówno autorom, jak i czytelnikom. Autorom może być trudno aktualizować wszystkie wersje, a podział cytowań i innych wskaźników wykorzystania może utrudniać śledzenie wpływu manuskryptu na dalsze badania. Usługi indeksujące i narzędzia wyszukiwania mogą również musieć radzić sobie z duplikatami, co może prowadzić do preferowania jednej wersji w stosunku do drugiej.

Impuls zgłaszania do wielu serwerów preprintów wynika często z chęci zwiększenia potencjalnej ekspozycji pracy. Można to jednak łatwiej osiągnąć, udostępniając preprint kolegom za pomocą poczty elektronicznej i mediów społecznościowych.

Które czasopisma naukowe akceptują preprinty?

Wiele czasopism publikujących badania biologiczne akceptuje publikowanie preprintów. Aby uzyskać ogólne pojęcie na temat polityk dotyczących preprintów, można sprawdzić SHERPA/RoMEO, Transpose lub listę czasopism naukowych według polityki dotyczącej preprintów na stronie Wikipedia. Niemniej jednak, przed wysłaniem artykułu, zawsze warto sprawdzić stronę czasopisma naukowego w celu zapoznania się z ewentualnymi zmianami lub szczegółami ich polityki.

Jaką licencję powinienem wybrać dla mojego preprintu?

Możesz zapoznać się z pytaniami i odpowiedziami dotyczącymi licencjonowania oraz omówić opcje z innymi autorami przed rozpoczęciem procesu wysyłania manuskryptu. Należy zauważyć, że NIH zaleca stosowanie licencji CC BY, a nie mamy informacji, żeby jakiekolwiek czasopisma naukowe zabraniały publikacji preprintów z licencją Creative Commons. W katalogu serwerów preprintów możesz zobaczyć, jakie licencje oferowane są przez poszczególne serwery.

Czy preprint różni się od zgłoszenia do czasopisma naukowego?

W większości przypadków mają one tę samą zawartość. Jednak preprint może oferować większą swobodę pod względem formatu. Na przykład, krótkie komunikaty publikowane w wielu czasopismach mają ściśle określone wytyczne dotyczące długości, formatowania i często zawierają tylko krótki akapit wprowadzenia i podsumowania. Natomiast w preprincie można rozszerzyć wprowadzenie, podsumowanie i literaturę źródłową, aby dostarczyć większy kontekst dla pracy. Dodatkowo, preprint można załadować jako pojedynczy plik PDF, bez skomplikowanych formularzy do ładowania oddzielnych figur, które są powszechne w przypadku zgłoszeń do czasopism naukowych.

Ponadto, preprint nie musi być powiązany ze zgłoszeniem do czasopisma naukowego, co oznacza, że możesz opublikować kompletny manuskrypt naukowy i nadal go poprawiać, aż będziesz gotowy do zgłoszenia do czasopisma naukowego.

Kiedy powinienem opublikować preprint?

To twoja decyzja i zależy od tego, kiedy masz gotową pełną pracę naukową do udostępnienia. W wielu przypadkach, gdy rękopis zostanie również przesłany do czasopism naukowych, preprinty są zgłaszane blisko terminu wysłania manuskryptu do czasopisma naukowego. Kilka czasopism naukowych umożliwia przesyłanie manuskryptów z bioRxiv za pomocą jednego kliknięcia. Niektórzy naukowcy mogą chcieć opublikować preprint na kilka tygodni przed wysłaniem do czasopisma naukowego i udostępnić swojej społeczność naukowej tą wersje w celu uzyskania początkowych opinii. Niektórzy edytorzy zapraszają do wysyłania zgłoszeń z serwerów preprintów, a niektóre czasopisma nawet mianowały specjalistycznych “edytorów preprintów”, którzy zajmują się tą pracą.

Niektórzy badacze mogą zdecydować się na wysłanie manuskryptu po otrzymaniu pierwszego zestawu recenzji. Ważne jest jednak zauważenie, że niektóre czasopisma nie zezwalają na wysyłanie nowych wersji preprintów po przeglądzie manuskryptu przez recenzentów jeżeli autorzy chcą aby ich manuskrypt był rozpatrywany w czasopiśmie.

Ważne jest również uwzględnienie polityki serwera preprintów. Na przykład, bioRxiv umożliwia przesyłanie manuskryptu w dowolnym momencie przed zaakceptowaniem manuskryptu do publikacji w czasopiśmie naukowym, ale nie po akceptacji. Jeśli wersja opublikowana na innym serwerze jest wersją przyjętą przez czasopismo (równoważną z AAM, czyli “author accepted manuscript”), jest to uważane za postprint, a nie preprint. Możesz sprawdzić politykę czasopism naukowych dotyczącą samodzielnego archiwizowania (znanej również jako Green Open Access) na ich stronach internetowych i w SHERPA/RoMEO.

Jakakolwiek decyzja zostanie podjęta, warto być transparentnym wobec redaktora czasopisma i poinformować go o preprincie podczas jego publikacji lub w liście przewodnim.

Czy muszę przekazać wszystkie informacje dotyczące sposobu wykonania pracy (np. wszystkie metody)?

Preprint powinien w sposób uczciwy i kompletny ujawniać dane i metody, które są niezbędne do oceny i replikacji pracy, tak samo jak w publikacji w czasopiśmie naukowym. Jeśli prace zostały wykonane poprawnie, autorzy powinni również otrzymać uznanie i być odpowiednio cytowani za swoje odkrycia. Podobnie jak w przypadku pytania dotyczącego formatowania, bardziej szczegółowy opis pomoże naukowcowi zbudować pozytywną reputację w zakresie dokładnej i otwartej komunikacji naukowej.

Co z udostępnianiem danych, kodu i reagentów opisanych w preprincie?

To niejednoznaczny obszar i może ulec zmianie w czasie. Obecnie autorzy mogą skorzystać z udostępniania reagentów, kodu i danych po opublikowaniu preprintu, ale nie są zobowiązani do tego, w przeciwieństwie do większości publikacji w czasopismach naukowych. Udostępnienie przed publikacją może zaowocować nowymi współpracami, przyspieszyć odkrycia oraz zwiększyć reputację grupy jako współpracującej. Duże badanie przeprowadzone przez Center for Open Science wykazało, że linki do danych i materiałów poprawiają postrzeganie wiarygodności preprintu.

Czy wspólne zgłaszanie artykułów z różnych laboratoriów jest możliwe?

Dzięki preprintom łatwe jest wspólne zgłoszenie i pojawienie się prac z różnych grup w tym samym czasie. W przeciwieństwie do tego czasopismo naukowe może nie chcieć przyjąć obu artykułów lub jeden z artykułów może być opóźniony ze względu na prośby o recenzję.

Co zrobić, jeśli chcę dokonać zmian w swoim preprincie?

Większość serwerów preprintów pozwala na przesłanie nowych wersji manuskryptu. Dzięki temu możesz aktualizować swój artykuł na podstawie nowych eksperymentów lub opinii otrzymanych od społeczności lub w wyniku procesu recenzji w czasopiśmie naukowym, chyba że wskazano inaczej przez czasopismo. Na przykład, na bioRxiv jest dość łatwo zauważyć, kiedy pojawi się nowa wersja, co zmniejsza obawy dotyczące wielu wersji. Jednak oryginalna wersja oraz wszystkie kolejne wersje artykułu są przechowywane i mogą być wyświetlane. Większość czasopism naukowych nie zezwoli na poprawianie ostatecznej i zatwierdzonej przez redakcję wersji. Proszę sprawdzić dokładną politykę czasopisma, do którego przesłałeś swoją pracę.

Co zrobić, jeśli chcę wycofać mój preprint?

Aby preprint był traktowany jako trwały obiekt badawczy, który może być cytowany i wykorzystywany do wykazania produktywności w grantach lub podczas ubiegania się o pracę, czytelnicy muszą mieć możliwość cytowania go bez obaw, że nagle stanie się niedostępny. Dlatego usunięcie preprintów jest zwykle zarezerwowane dla przypadków, w których istnieją znaczące powody etyczne lub prawne dotyczące oryginalnej publikacji.

Na większości serwerów autorzy mogą opublikować nową wersję preprintu, która w niektórych przypadkach jest wyświetlana preferencyjnie, chociaż stara wersja nadal może być wyświetlana i cytowana. Niektóre serwery umożliwiają wycofanie preprintów (podobnie jak wycofanie publikacji) poprzez opublikowanie nowej wersji pracy, która stanowi ogłoszenie o wycofaniu. Szczegóły dotyczące wersjonowania oraz polityk wycofania/usunięcia można znaleźć w Katalogu Serwerów Preprintów.

Co zrobić, jeśli zostałem “wyprzedzony/scooped” przez inną publikację, która pojawiła się w czasopiśmie naukowym lub serwerze preprintów? Czy powinienem przesłać preprint?

Wielu naukowców pracuje w tym samym obszarze, i publikacje dwóch lub więcej grup, które pojawiają się w krótkim odstępie czasu, zwykle są uznawane za niezależne. Zaletą preprintu jest to, że możesz opublikować swoje wyniki bez żadnych opóźnień, blisko daty publikacji innej pracy. Oczywiście, wszelkie przesłane manuskrypty (niezależnie od tego, czy do czasopisma naukowego, czy do serwera preprintów) powinny w sprawiedliwy sposób cytować i omawiać powiązane prace, niezależnie od miejsca, w którym się pojawiły.

Wprowadzenie do Najczęściej Zadawanych Pytań na temat “wyprzedzania/scooping.”

ASAPbio otrzymuje wiele zapytań dotyczących preprintów i “wyprzedzania/scooping”. W miarę jak praca naukowa i zdobywanie grantów stają się coraz bardziej konkurencyjne, biolodzy coraz bardziej obawiają się, że ich pomysły/wyniki zostaną opublikowane przez innych i że nie otrzymają odpowiedniego uznania.

W tym miejscu staramy się przeanalizować problem wyprzedzania/scooping na podstawie konkretnych scenariuszy i punktów widzenia. Jednak warto zaznaczyć na wstępie, że wyprzedzanie/scooping, chociaż może się zdarzyć, jest mniej powszechne, niż się wydaje. Większość prac jest unikalna lub na tyle unikalna, że obawy dotyczące wyprzedzania/scooping nie zagrażają publikacji. Ponadto, chociaż reagenty stały się bardziej dostępne, a badania łatwiejsze do przeprowadzenia, większość prac nie jest tak łatwa do zreplikowania w ciągu kilku tygodni przez nieuczciwego naukowca.

Kluczowym pytaniem jest, czy preprinty będą miały niezamierzone konsekwencje w postaci stymulowania złego zachowania i uczynienia biologów bardziej podatnymi na wyprzedzanie/scooping w porównaniu z publikacją tylko w czasopiśmie naukowym. Naszym argumentem jest, że jest to mało prawdopodobne, a wręcz istnieje większa ochrona i ogólna uczciwość w przyznawaniu zasług za pracę poprzez jednoczesne przesłanie jej na serwer preprintów (dla uczciwego i terminowego ujawnienia) oraz do czasopisma naukowego (dla potwierdzenia przez recenzję naukową), jak omówione poniżej.

Przemyślenia Paula Ginsparga, założyciela arXiv, na temat “wyprzedzania/scooping.”

Ponieważ arXiv ma długą historię i doświadczenie, zadałaliśmy następujące pytanie Paulowi Ginspargowi, fizykowi i założycielowi serwera preprintów arXiv:

“Wielu biologów obawia się, że zostaną “wyprzedzeni” (ang. scooped), jeśli opublikują swoją pracę na serwerze preprintów. Jak często zdarza się, że ktoś widzi badanie opublikowane na arXiv i następnie próbuje jak najszybciej wysłać swoją własną pracę do czasopisma naukowego, aby uzyskać pierwszeństwo i większe uznanie za tę pracę?”

Jego odpowiedź:

To niemożliwe, ponieważ publikacje na arXiv są akceptowane jako datowane oświadczenia o pierwszeństwie.

Ostatecznie zrozumiałem, że biolodzy nie używają terminu “wyprzedzanie” (scoop) w standardowym dziennikarskim sensie, gdzie oznacza wyłączny materiał informacyjny o wyjątkowym znaczeniu lub zaskoczeniu, bez nieetycznej konotacji. W kontekście badań biologicznych “wyprzedzanie” wydaje się oznaczać korzystanie z informacji lub pomysłów bez odpowiedniego przypisania ich autorowi. Oczywiście jest to nieuczciwe, niezależnie od źródła. Podobnie, gdy biolodzy są opisywani jako “konkurencyjni”, wydaje się, że sugeruje to pewną formę nieuczciwego zachowania. Długo odpowiadałem, że fizycy są równie lub bardziej konkurencyjni, w sensie dążenia do bycia pierwszym w odkryciu jakiegoś nowego zjawiska i otrzymania za to uznania, ale teraz wyjaśniam, że konkurencyjność zwykle nie oznacza oszustwa ani kradzieży. Z drugiej strony, chociaż obawa przed takim nieetycznym zachowaniem może wydawać się powszechna w kręgach biologicznych, nie jest wcale jasne, jak powszechne jest takie zachowanie w rzeczywistości, ani też, czy miałoby miejsce, gdyby preprinty były szeroko dostępne.

Niezależnie od tego, czy obawy są przesadzone, długoterminowym rozwiązaniem może być systematyczne publikowanie preprintów i osiągnięcie konsensusu w społeczności, że oznacza to pierwszeństwo intelektualne. Może być pewna przejściowa faza podkradania, ale kilka głośnych przypadków upomnień i potępienia szybko ustali właściwą etykę.

Kiedy preprinty osiągną większą liczbę, widoczność i łatwość wyszukiwania wewnątrz danej podgrupy naukowej, nikt nie będzie mógł wiarygodnie twierdzić, że “nie widział tego”. Vale i Hyman niedawno omówili zasady ustalania “pierwszeństwa odkrycia”, rozłączając ujawnienie z walidacją oraz badając, w jaki sposób daty publikacji w czasopismach mogą powodować niejasności w pierwszeństwie.

Biologia dzieli się na podgrupy o różnych rozmiarach, obejmujących od kilkuset do kilku tysięcy badaczy, tak samo jak fizyka i inne dziedziny badawcze, więc mechanizmy samoregulacji mogą być tak samo skuteczne.

Co do obaw, że badania biologiczne są zasadniczo inne od innych dziedzin, istnieje wiele pomysłów lub obliczeń w fizyce teoretycznej, które są znacznie łatwiejsze do odtworzenia i udowodnienia niż eksperymenty biologiczne. Różne eksperymenty wykonane na stole laboratoryjnym w fizyce materii skondensowanej mogą być w tym względzie mniej więcej porównywalne do tych w biologii.

Jednak doświadczenie pokazuje, że nieoczekiwany lub szybki postęp prowadzi do zwiększonego wykorzystania preprintów wewnątrz społeczności, dokładnie w celu ustalenia pierwszeństwa, i że zwiększone wykorzystanie pozostaje normą po tym okresie

Czy preprinty mogą pomóc w przypadkach niezamierzonego “scoopingu” (dwie grupy pracują nad tym samym problemem; praca jednej grupy pojawia się pierwsza)?

To zdarza się każdemu naukowcowi w pewnym momencie. Przeglądamy PubMed lub sprawdzamy najnowsze spisy treści w czasopiśmie X i znajdujemy podobne badanie. Często nie ma w tym złych intencji, po prostu różne laboratoria w podobnej dziedzinie koncentrują się na tym samym temacie. Naturalnie, taka sytuacja może być bardzo zniechęcająca dla studenta lub postdocka z “drugiej grupy”, których praca nie została jeszcze opublikowana.

Z preprintami: Jeśli “druga” grupa jest bliska ukończenia swojej pracy, mogą opublikować swoje wyniki na serwerze preprintów. Należy cytować “pierwszy” preprint lub publikację w czasopiśmie. Jeśli “druga” praca pojawi się w ciągu kilku tygodni, jest jasne, że praca ta została wykonana niezależnie, ponieważ okres między dwoma ujawnieniami jest zbyt krótki, aby “druga grupa” mogła rozpocząć i ukończyć badanie od nowa po ogłoszeniu pierwszej pracy. Niektóre czasopisma oferują polityki “ochrony przed scoopingiem”, które uznają pierwszeństwo preprintów, nawet jeśli literatura naukowa została opublikowana w międzyczasie.

Bez preprintów: Jeśli “druga” grupa próbuje opublikować swoje wyniki w czasopiśmie naukowym, sytuacja jest mniej przewidywalna. Po pierwsze, wiele czasopism może odrzucić pracę redakcyjnie lub po recenzji naukowej, ponieważ jest zbyt podobna do już opublikowanych prac (nawet jeśli została wykonana niezależnie i mniej więcej w tym samym czasie). Ponadto, publikacja w czasopiśmie zajmie czas (potencjalnie miesiące), tworząc większą przerwę czasową między pierwszym a drugim badaniem i bardziej niejednoznacznie określając, co druga grupa osiągnęła niezależnie w momencie opublikowania pracy pierwszej grupy.

Jak preprinty mogą pomóc we współpracy między konkurencyjnymi grupami?

To jest idealna i nie rzadka sytuacja, w której dwie grupy dowiadują się o podobnych pracach i chcą “współujawnić” lub “współopublikować”, aby uzyskać podobną datę publikacji.

Preprinty: Ta sytuacja jest bardzo łatwa do rozwiązania dzięki preprintom, ponieważ ujawnienie wyników badań znajduje się pod kontrolą naukowców. Grupy muszą po prostu uzgodnić datę, w której zgłoszą swoje prace na serwer preprintów. Wspólne zgłoszenia otrzymują wtedy tą samą date publikacji i są udostępniane jednocześnie społeczności naukowej. Nie ma żadnych trudności ani nieprzewidywalności.

Czasopisma naukowe: Ten sam rezultat można osiągnąć również przy współpracy z czasopismami naukowymi, ale z większym trudem i niepewnością, ponieważ:

• Różne grupy naukowe mogą zdecydować się zgłosić swoje prace do różnych czasopism naukowych, opierając się na preferencjach czasopisma lub prawdopodobieństwie akceptacji. Koordynacja daty publikacji między dwoma lub więcej czasopismami jest możliwa, ale często staje się trudna. Zazwyczaj jedno czasopismo musi być naciskane, aby przyspieszyć swój proces publikacji, aby uniknąć bycia drugim.
• Jeśli zgłoszone do tego samego czasopisma naukowego, czasopismo może ostatecznie zdecydować się zaakceptować tylko jedno z wielu zgłoszeń ze względu na ograniczenia przestrzeni w czasopiśmie.
• Proces recenzji może być nieprzewidywalny w tym samym lub różnych czasopismach naukowych, co utrudnia lub uniemożliwia koordynację czasową. Jeden artykuł może również zostać odrzucony na samym końcu procesu publikacji.

Czy mogę mieć pecha i zostać “scooped” podczas samego procesu publikacji, podczas ustalania pierwszeństwa?

Wyobraźmy sobie scenariusz, w którym dwie grupy mające podobne odkrycia, poparte podobną jakością danych, zgłaszają swoje prace do dwóch oddzielnych czasopism naukowych w tym samym czasie. Dla jednej grupy czasopismo wysyła pracę do recenzji, recenzje są pozytywne, a praca jest szybko publikowana. Jednakże, druga grupa ma mniej szczęścia i podlega “samsarze” wysyłania do czasopism i poprawek; dwia czasopisma odrzucają pracę, a trzecie czasopismo wymaga długich poprawek. Chociaż jest to wyimaginowany scenariusz, większość naukowców przeprowadziła jeszcze lepiej kontrolowane eksperymenty, wysyłając ten sam artykuł i otrzymując różne wyniki – odrzucone przez topowe czasopismo X i topowe czasopismo Y, a następnie szybko publikowane w topowym czasopiśmie Z.

Zgłaszając pracę tylko do czasopisma naukowego, naukowiec traci kontrolę nad czasem, kiedy jego odkrycie zostanie ujawnione publicznie. Decyzję tę podejmuje redaktor czasopisma. W niektórych przypadkach można mieć szczęście i praca może przejść gładko. W innych przypadkach może być konieczne wielokrotne wysyłanie do czasopism i wprowadzanie poprawek. Istnieje również przekonanie (a być może rzeczywistość), że czołowi naukowcy z najlepszych instytucji mają łatwiejsze zadanie  z publikowaniem prac szybko w najlepszych czasopismach, podczas gdy młodzi naukowcy i naukowcy z mniej znanych instytucji mogą mieć trudniej. Preprinty zapewniają przejrzystość, równość i niezawodne ujawnienie w odpowiednim czasie.

Ponadto, początkowe zgłoszenia manuskryptów do czasopism są tracone z archiwum historycznego. Naukowiec nie może twierdzić: “Odkryłem to samo co naukowiec Y” ale opublikowanie mojej pracy zajęło dłużej. Proces recenzji w czasopiśmie odbywa się “za zasłoną”, społeczność i historia nigdy nie będą wiedzieć dokładnie, co naukowiec odkrył i jak dane zostały zinterpretowane kiedy po raz pierwszy zgłosił pracę do czasopisma; nie ma publicznego zapisu tego zgłoszenia. Być może doszło do niesprawiedliwości, gdy czasopismo opóźniło publikację, co spowodowało opóźnienie przekazania ważnego odkrycia. Jednakże, być może pojawiły się fundamentalne problemy w danych lub w pierwotnej interpretacji, które wyszły na jaw podczas recenzji. Po prostu nie wiemy.

Chociaż nie jest to intencją tego artykułu, artykuł Erica Landera “The Heroes of CRISPR” (Lander, 2016, Cell) ilustruje niewiarygodność korzystania z czasopism naukowych do ustalania czasu ujawnienia odkrycia naukowego na podstawie kilku przykładów:

“Mojica wyszedł świętować z kolegami przy koniaku i wrócił następnego ranka, żeby napisać artykuł. Tak rozpoczęła się 18-miesięczna odyseja frustracji. Rozpoznając ważność odkrycia, Mojica wysłał artykuł do Nature. W listopadzie 2003 roku czasopismo odrzuciło artykuł bez przeprowadzania zewnętrznej recenzji; niezrozumiale, redaktor twierdził, że kluczowa idea była już znana. W styczniu 2004 roku Proceedings of the National Academy of Sciences uznało, że artykuł nie posiada wystarczającej “nowości i ważności”, aby uzasadnić przeprowadzenie recenzji. Molecular Microbiology i Nucleic Acid Research kolejno odrzuciły artykuł. Już zdesperowany i obawiając się, że ktoś inny się uprzedzi, Mojica wysłał artykuł do Journal of Molecular Evolution. Po kolejnych 12 miesiącach recenzji i poprawek, artykuł opisujący prawdopodobną funkcję CRISPR wreszcie ukazał się 1 lutego 2005 roku (Mojica et al., 2005)”.

[…] 

“Autorzy postulowali, że locus CRISPR pełni funkcję mechanizmu obronnego – jak to poetycko ujęli – „CRISPR-y mogą stanowić pamięć o ‚przeszłych agresjach genetycznych’”. Starania Vergnauda dotyczące opublikowania ich wyników spotkały się z takim samym oporem jak w przypadku Mojicy. Artykuł został odrzucony przez Proceedings of the National Academy of Sciences, Journal of Bacteriology, Nucleic Acids Research i Genome Research, zanim został opublikowany w Microbiology 1 marca 2005 roku.

Wreszcie trzeci badacz – Alexander Bolotin, rosyjski emigrant i mikrobiolog z Francuskiego Narodowego Instytutu Badań Rolniczych – opublikował również artykuł opisujący pozachromosomowy pochodzenie CRISPR w Microbiology we wrześniu 2005 roku (Bolotin et al., 2005). Jego raport faktycznie został złożony miesiąc po tym, jak artykuł Mojicy z lutego 2005 roku już się ukazał – ponieważ jego zgłoszenie do innego czasopisma zostało odrzucone.”

[…]

“ Siksnys złożył swój artykuł w Cell 6 kwietnia 2012 roku. Sześć dni później czasopismo odrzuciło artykuł bez zewnętrznej recenzji. (W retrospekcji redaktor Cell-a zgadza się, że artykuł okazał się bardzo ważny). Siksnys skrócił manuskrypt i przesłał go 21 maja do Proceedings of the National Academy of Sciences, które opublikowało go online 4 września. Artykuł Charpentier i Doudny miały lepsze szczęście. Przesłany do Science 2 miesiące po Siksnysie 8 czerwca, przeszedł recenzję i ukazał się online 28 czerwca.”

Niektóre czasopisma, w tym tytuły EMBO Press, oferują ochronę przed “scoopem” w momencie publikacji preprintu.

Czy mój preprint będzie widoczny? Jak mogę dowiedzieć się, czy moja praca nie jest cytowana, ponieważ została niesłusznie zignorowana, czy dlatego, że inni naukowcy po prostu nie przeglądają preprintów?

Wielu fizyków, matematyków i informatyków korzysta z arXivu, a jak Paul Ginsparg stwierdza w swoich komentarzach dotyczących “scoopingu”, nie można wiarygodnie twierdzić, że “nie widziałem tego”. Preprinty przechodzą obecnie proces przejściowy w niektórych dziedzinach biologii, gdzie liczby są wciąż niewielkie, i wielu naukowców nie wie o nich. Ta sytuacja prawdopodobnie się zmieni w przyszłości, gdy preprinty zostaną zintegrowane z większą liczbą narzędzi wyszukiwania i staną się bardziej dostępne. Jednak nawet obecnie preprinty są trwałymi dokumentami publicznymi z przypisanymi DOI. Są one zapisem osiągnięcia, które można wskazać innym naukowcom, cytować w czasopismach oraz w aplikacjach i raportach dla organizacji fundujących naukę.

Czy preprinty doprowadzą do licznych, niskiej jakości publikacji, których celem jest tylko uniknięcie “scoopingu” i roszczenie sobie pierwszeństwa?

Nie ma dowodów na to, że tego rodzaju zachowanie pojawiło się w społeczności fizyków, matematyków i informatyków w wyniku szerokiego stosowania preprintów. Naukowcy nie zamieszczają szybko niskiej jakości prac, ponieważ obawiają się zyskania złej reputacji w społeczności. Ponadto, jeśli praca jest niskiej jakości, to najprawdopodobniej zostanie po prostu zignorowana przez resztę społeczności. Odkrycie to nie tylko znacznik czasowy; muszą istnieć jasne dane potwierdzające odkrycie i klarowne sformułowanie charakteru odkrycia, aby miało ono wpływ na społeczność naukową. Niemniej jednak, preprinty mogą potencjalnie umożliwić autorom publikowanie (i aktualizowanie) artykułów na przestrzeni całego procesu ich tworzenia, umożliwiając dzielenie się wynikami z społecznością przed dopracowaniem ich w bardziej kompleksową narrację.

Czy moje zgłoszenie do czasopisma naukowego może zostać “scooped” przez pojawienie się preprintu z innego zespołu, co spowoduje odrzucenie mojego artykułu przez redakcję?

Inny zespół zamieszcza preprint dotyczący podobnej pracy do mojej. Decyduję się nie publikować preprintu, lecz skierować moje prace bezpośrednio do czasopisma. Czy szanse na publikację mojego artykułu będą zagrożone przez pojawienie się wcześniejszego preprintu?

Omówiliśmy ten scenariusz z kilkoma czasopismami naukowymi, a dotychczasowa odpowiedź wskazuje, że redaktorzy uwzględniają jedynie prace recenzowane oceniając kryterium oryginalności. Nie używają preprintów jako podstawy do decydowania, czy przesłać pracę do recenzji i w końcu ją zaakceptować. Na przykład, polityka dotycząca preprintów w Nature Research stwierdza, że “Manuskrypty opublikowane na serwerach preprintów nie będą brane pod uwagę przy określaniu wkładu wniesionego przez badanie rozważane w czasopiśmie Nature Research.”

Zauważamy, że celowe ignorowanie i niecytowanie wcześniejszego preprintu w odpowiedni sposób we własnym artykule (lub preprincie) byłoby oszukańcze, ponieważ polegałoby na celowym ignorowaniu pracy naukowej kolegi w celu promowania własnych osiągnięć. Takie zachowanie nie jest tolerowane w społeczności fizyków (zobacz komentarze Paula Ginsparga). Nie powinno być tolerowane również w biologii.

Czy preprinty mogą pomóc zapobiec “scoopingowi” prezentacji na konferencjach?

Spotkania naukowe coraz bardziej są zdominowane przez opublikowane lub niedługo opublikowane dane (np. zaakceptowane manuskrypty). Wielu naukowców obawia się dzielenia pracami z wcześniejszych etapów, nawet jeśli mają już gotowy manuskrypt, ponieważ nie mają pojęcia, jak długo może trwać proces publikacji. Prezentacje i plakaty na konferencjach zazwyczaj nie mogą być cytowane, a dostęp do nich ma tylko ograniczona liczba osób, co utrudnia ustanowienie pierwszeństwa w ten sposób. W przeciwieństwie do tego, preprint jest publicznym dokumentem dostępnym globalnie i można go cytować. Dlatego jeśli naukowiec chce ujawnić nowe dane podczas spotkania naukowego, ma możliwość przedstawienia tych danych zarówno przed, jak i po spotkaniu w formie preprintu. W przeciwnym razie, jeśli praca zostanie jedynie zgłoszona do czasopisma naukowego, nie ma pewności, kiedy nastąpi publiczne ujawnienie tych danych.

Czy mój preprint umożliwi moim konkurentom dogonienie mnie?

Naturalnie, odpowiedź brzmi tak. Jednak to samo dotyczy publikacji w czasopiśmie naukowym. Po opublikowaniu pracy, cała społeczność naukowa może korzystać z nowej wiedzy; to właśnie w ten sposób nauka jako całość się rozwija. Dlatego preprinty są cenne dla nauki, społeczeństwa, a także dla agencji finansujących nasze badania i płacących nasze wynagrodzenia.